Macaber Paradijs

Macaber Paradijs

Sinds de invoering van een screeningsonderzoek rond de twintigste week van de zwangerschap in januari 2007 standaard is geworden, stijgt het aantal late abortussen. Deze relatie die door de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd geconstateerd is aanleiding voor de CU om een spoedoverleg in de Tweede Kamer te willen over abortuscijfers. Een korte reflectie vanaf de publiekstribune.

Wat is de boodschap die onze maatschappij geeft aan zwangere vrouwen die zwanger blijken van gehandicapt kindje? 'Je bent slecht. Slecht als je je ongeboren vrucht laat leven, terwijl je weet dat het een waterhoofd, open rug of open gehemelte zal hebben. Slecht, want het kost de maatschappij extra geld om voor zo'n kind te zorgen. En dat terwijl zo'n kind toch minder waard is dan andere kinderen die geen waterhoofd, open rug of open gehemelte hebben. Slecht, want zo'n kind zou er natuurlijk ook voor hebben gekozen om niet te bestaan, want wie wil nou een waterhoofd, open rug of open gehemelte. Slecht, want mismaaktheid is slecht. Slecht, want je neemt een oplossing die voor handen is om alle problemen te voorkomen niet met open handen aan. Daarom ben je slecht. Wees daarom goed en dood je ongeboren kind.'

We leven in een maakbare wereld van plastic geluk en volmaakte plastisch-chirurgische schoonheid. We willen niet herinnerd worden aan onze eigen eindigheid en die van anderen. Onze fysieke onvolmaaktheid poetsen we weg met een alles bezielende aandacht voor cosmetische perfectie. Onze vergankelijkheid raakt in de vergetelheid door een nimmer aflatende roes van entertainment. Een nieuwe moraal regeert die bewogenheid voor de zwakke veroordeelt en het gemene goed verheft boven dan van het individu.

Zou het lukken? Gaat Brave New World er dan toch komen? De moderne mens wringt zich in allerlei bochten om lijden te vermijden en toont daarmee dat hij voor zijn morele onvolmaaktheid geen enkele oplossing heeft gevonden. Dat is zijn echte probleem.

Reeds eerder gepubliceerd op opiniesite habakuk.nu