The Slumdog and the Millionaire

Dat zou de echte titel beter hebben kunnen zijn voor de film ‘Slumdog Millionaire’. Op diverse sites was te lezen dat de jongen die de broer van de hoofdpersoon speelde in de met 8 oscars bekroonde film er niets concreets aan over heeft gehouden. Nee sterker nog, wat in de film Jamal Malik overkomt in zijn jeugd waarbij een woedende menigte zijn moslimbuurt kort en klein slaat en zijn moeder overlijdt, overkwam nu min of meer het acteurtje zelf. Azharuddin Ismail werd donderdagochtend door een politieagent met een bamboestok wakker gemaakt en 10 minuten later werd zijn huis met de grond gelijk gemaakt samen met alle krottenhuizen in de buurt.

Azharuddin en het meisje dat in de film de jeugdige Latika speelt, zijn de enige twee acteurs die ook daadwerkelijk in een krottenwijk wonen. En dat zullen ze blijven doen. Niet in deze krottenwijk, want die is met de grond gelijk gemaakt. Niet dat de makers van de film hen helemaal aan hun lot overlaten. Er is een financieel fonds dat bedoeld is voor als ze groot zijn geworden. Ook zijn er andere financiële middelen voor hen gereserveerd, maar niet genoeg om in een appartement te gaan wonen en de krottenwijk achter zich te laten.

Slumdogs blijven slumdogs en miljonairs worden rijker. Het staat in de sterren geschreven. Je lot is beschikt; zeker als je in India woont. Een miljonair word je als slumdog alleen in de film; niet in het echt. Als je een slumdog bent, wordt je huis (of wat er voor door gaat) éénmaal per jaar platgewalst waarna je weer opnieuw begint. Het is een cyclus die nooit ophoudt. Een mooi beeld van de door karma in stand gehouden reïncarnatie.

Maar als je miljonair bent, leef je iets meer een ‘lineair’ leven. Alles wordt groter, meer en beter. Money begets money - laat het geld voor je werken, vooral wanneer je het zelf niet meer kan. Dan laten we even achterwege dat dat geld ergens vandaan moet komen. Vrijwel elk paleis is gebouwd op de fundamenten van bloed, zweet en tranen van hen die hun leven ervoor moesten geven.

Maar het is niet fair alleen boos te kijken naar de filmmakers die blijvend vruchten plukken van het filmsucces (Freida Pinto is het nieuwe gezicht van L’Oreal). Zitten wij niet in het Westen vetgemest te genieten van onze welvaart? Dat is óns paleis mede gebouwd op een vuile geschiedenis van kolonialistische uitbuiting, protectionisme en oneerlijke handelsverdragen.

De bottom-line is echter wel dat wij allen gevangen zitten in structuren die we zelfs met barmhartige vrijgevigheid en zelfbewuste schuldcomplexen niet om kunnen buigen. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje dat aan het zinken is. De armen zitten bij het lek, de rijken bij de achtersteven die wel omhoog lijkt te gaan maar uiteindelijk met een diepe zucht ondergaat.

Wat verandering brengt, zal meer om het lijf moeten hebben dan 10 minuten beroemdheid op het podium van Hollywood, meer dan een welwillende geste van de filmmaker, meer ook dan ons ‚ach en wee’ wanneer wij als consumenten van vermaak naar een illegale kopie van de ‘Slumdog Millionaire’ hebben gekeken. Totdat die verandering komt, blijft het The Slumdog And The Millionaire.