De media en India

De media berichten vaak over wat ze intereseert, niet wat echt belangrijk is. Ze brengen het nieuws via een door henzelf aangebracht filter. Hun interpretatie neemt de plaats in van de naakte feiten. Ze beheersen het beeld en sturen daarmee de beeldvorming. Zowel nieuwskeuze als duiding zijn gekleurd. Een christen die wil weten wat er echt gebeurt en wat de werkelijke betekenis is van de feiten, moet zijn tijd goed kennen en die kunnen bezien in het licht van Gods Woord. Geen gemakkelijke opgave.

Een wrang voorbeeld van deze bevooroordeeldheid vinden we in de recente berichtgeving rondom de gebeurtenissen in India. Bij het lezen van deze zin denkt iedereen meteen aan de televisiebeelden van de terroristen die in Mumbai op diverse plaatsen een enorm bloedbad aanrichtten. Tegen de 200 onschuldige mensen omgebracht door vermoedelijk een islamitische groepering.

Maar bijna niemand weet dat er in datzelfde India op vrijwel hetzelfde moment de meest onbegrijpelijke gruweldaden gepleegd worden. In de staat Orissa worden christenen door fanatieke hindoes voor de zoveelste keer in ruim één jaar tijd in het nauw gedreven. Het gaat hier niet om een klein groepje terroristen, maar een grootschalige schending van mensenrechten. Mensen worden aan stukken gehakt of levend in brand gestoken. Duizenden christenen zijn de jungle ingevlucht. En de media? Die blijven grotendeels stil; geen verslagen, geen foto's, geen verontwaardiging, geen protest.

Een scherper contrast is bijna niet denkbaar in de bevooroordeelde berichtgeving van de media. Hoe komt dit? Misschien houdt India deze belastende informatie onder de pet. Misschien moeten er ontploffingen zijn op plaatsen waar westerlingen het slachtoffer worden voordat de camera's in positie worden gebracht. Misschien is het wel, omdat sommigen menen dat christenen toch eigenlijk niet thuishoren in een hindoeïstisch land en er vast wel zelf om gevraagd hebben (...moeten ze maar ophouden met zendelingetje spelen). Misschien omdat we ons ongemakkelijk voelen wanneer we daders niet langer terrorist kunnen noemen, omdat ze gewone burgers zijn die teveel op onszelf lijken. Wie zal het zeggen?

Beeldvormende media in een wereld in beroering. De grotendeels geseculariseerde pers is in ieder geval niet in staat om te zien dat de conflicten in deze wereld in toenemende mate een wereldbeschouwelijke (lees religieuze) voedingsbodem hebben.