Wilders en het Wilde Westen

Geert Wilders gaat definitief vervolgd worden om zijn uitspraak waarin hij de koran vergeleek met Hitlers Mein Kampf. De procureur-generaal bij de Hoge Raad heeft het verzoek tot beëindiging van de zaak afgewezen. Nu is Wilders heus geen lief manneke. Hij is een effectieve demagoog en populist. Misschien heeft hij wel expres de grenzen opgezocht. De rechtzaak zal hem mogelijk eerder verder helpen. Wie heeft met zulke eigenschappen nog verdedigers nodig? In dit alles is er echter wel iets vreemds aan de hand. De apologeet meent voor Wilders in de bres te moeten springen.

We moeten de relatie tussen het christendom en het Westen onder de loep nemen om het contrast met de huidige rechzaak te zien. Vervolgens moeten we ook bekijken hoe de islam zich zelf gedraagt t.o.v. andersdenkenden. Uitendelijk zal duidelijk worden dat met deze rechtzaak iets goed scheef zit. We krijgen de neiging om de 'ware' motieven tot Wilders rechtzaak boven water te willen gaan halen.

Eens even kijken hoe het Westen omgaat met het christendom. Een bloemlezing:

Dawkins noemt de God van het OT het onplezierigste karakter dat fictie ooit heeft voortgebracht. De Libris literatuurprijs gaat naar - ik durf het eigenlijk niet op de schrijven - 'Godverdomse dagen op een godverdomse bol'. De God van de Bijbel wordt een reptielenbrein toegedicht waar hij al eerder met een bronstige ezel werd vergeleken. Madonna gaat vrolijk aan een kruis hangen, terwijl pornofilms met bijbelse figuren in de hoofdrol worden vertoond. Revisionistische pogingen om middels romans de historische basis onder het christelijk geloof weg te slaan, zijn razend populair. Maar rechtzaken? Hoe maar. Openbare aanklagers die worden gedwongen te vervolgen? Ho maar. Ondertussen genoeg gekwetste christenen die zich gemarginaliseerd voelen in een in toenemende mate anti-christelijke samenleving.

En nu het christendom en de islam. Het christendom heeft weinig over de islam te zeggen, behalve dat de islam - die veel later kwam - volgens het christelijk geloof niet waar kan zijn. De islam heeft echter nogal wat te zeggen over christenen (en joden). Die zouden bijvoorbeeld onthoofd moeten worden. Keer op keer spuwt de koran haat uit jegens zowel joden als christenen. Bovendien wordt er maar telkens beweerd dat God geen zoon heeft. Nu, dat is zeer kwetsend voor christenen, die beweren dat Jezus, de centrale persoon in hun religie, de Zoon van God is. Zijn zoonschap vormt de kern van het christelijk geloof.

Dit alles roept vragen op. Hoe komt het dat het niemand kan schelen wanneer het christendom door het slijk wordt gehaald, terwijl men vindt dat de islam in onze rechtstaat beschermd dient te worden? Is de islam die ongelovigen als honden beschouwt, die pas rust wanneer de hele wereld onder islamitisch bestuur valt (Umma), die zelfmoordenaars als martelaars beschouwt, die in Amerika een grote satan ziet ineens schoothondje geworden van onze intelligentsia?

Is er een geheime liefdesreatie tussen de islam en het Westen aan de gang? Ze zouden elkaar moeten haten. Ze staan haaks op elkaar in wereldbeschouwing. Ze bevechten elkaar elders in de wereld. Waar blijven de tijden van Rushdie die de Duivelsverzen schreef en volmondig gedekt werd door de westerse mogendheden? Was het niet uitermate kwetsend wat Rushdie met zijn boek deed?

Geert Wilders vergelijkt de koran met Mein Kampf. Dat is nogal wat. Maar is het helemaal uit de lucht gegrepen? Mein Kampf mondde uit in de Entlösung. Moslims in de hele wereld - en in het bijzonder in het Midden Oosten - willen maar één ding: de joden de zee in drijven en Palestina terugveroveren voor de islam. Dat is een feit waarvoor velen hun ogen toesluiten. Maar wie het verleden niet probeert te vergeten en zich bewust is van het vreselijke lot dat de joden ondergaan hebben in WOII, ziet het gevaar dat in de islam schuilt.

Dat los je niet op door zoals Wilders moslims met harde woorden te vervreemden, maar nog minder door je kop in het zand te steken - nee nog erger - het gedachtengoed van de islam een vrijhaven te bieden in de beschermende armen van de westerse rechtstaat. Er is hier sprake van - zoals een commentaar in een Belgische Standaard het uitdrukt - selectieve vervolging.

We leven in het Wilde Westen waar goed kwaad wordt genoemd en kwaad goed wordt gepraat. Waar je je mening niet meer zeker bent. De ideologische verwarring, in de hand gewekt door religieus pluralisme, moreel relativisme en de complexe internationale verhoudingen van na de Koude Oorlog, wordt alleen maar groter. En gaat nu Nederland de koran verdedigen, nadat het eerst de bijbel in de beerput heeft geworpen? Snapt u het nog?