De actualiteit van apologetiek

Als het christendom in het Westen wil overleven zal er iets drastisch moeten veranderen. Niet zozeer bij de hen die niet geloven (natuurlijk, zij zijn degenen die zich tot Christus zouden moeten bekeren), maar juist bij hen die zich christen noemen.

Overweldigd door de enorme cultuuromslag van het relativisme en de daarmee gepaard gaande ontkerstening die zich de afgelopen decennia heeft afgespeeld, hebben veel theologen, die niet toe wilden geven aan de vrijzinnigheid, zich teruggetrokken in hun heilige onaantastbare huisjes van boven kritiek verheven vakjargon. Hun 'tale Kanaäns' is niet alleen onverstaanbaar voor de buitenwereld, het vormt tevens een veilig isolatiemateriaal tegen die boze wereld die met de strijdbijl van de wetenschappelijke methode niets van het geloof heel lijkt te laten.

Niet alleen theologen zijn naar binnen gekeerd, ook het getuigenis van veel 'gewone' gelovigen wordt door eenzelfde communicatiekloof gekenmerkt. Wanneer je hen vraagt waarom ze geloven, vertellen ze hoe ze tot geloof gekomen zijn. Het 'waarom' ligt te gevoelig; het algemene vermoeden bestaat dat er niet genoeg redenen zijn waarom men zou moeten geloven en daarom vluchten christenen maar al te graag naar een veilig getuigenis dat alleen het emotionele omslagpunt beschrijft. Geloof is toch vooral persoonlijk en een tikje irrationeel.

En dat is nu wat er zou moeten veranderen. De naar binnen gerichte houding van de theologie zou moeten veranderen in een theologie die zich tot Gods eer naar buiten richt, het gesprek met de wereld aangaat en aantoont dat het geloof in de God van de Bijbel de enige hoop biedt voor deze wereld. Antwoorden moeten worden geformuleerd op de uitdagingen van het secularisme en de wetenschap.

Dat zou gelovigen ammunitie moeten verschaffen om aan mensen niet alleen te vertellen hoe ze God persoonlijk hebben leren kennen, maar ook waarom alle andere mensen de Bijbel zouden moeten lezen, op Jezus Christus hun vetrouwen zouden moeten stellen en met God verzoend zouden moeten worden.

Deze vorm van theologie en evangelisatie vallen onder de noemer apologetiek. Een discipline zo oud als het christendom zelf en meer dan ooit relevant voor het getuigenis van de kerk van Christus. Want het geloof is niet irrationeel. Het is logisch gezien de enige juiste weg die een mens kan bewandelen.