Iedereen gelijk in de Islam?

Vorige week kwam in het nieuws dat de Rotterdamse orthodoxe moslim en advocaat Mohammed Enait weigert op te staan als rechters de zaal binnenkomen. Hij beweert dat volgens zijn religie alle mensen gelijk zijn.

Interessant is het om te zien hoe men in Nederland met het gebeuren omgaat. Minister van Justitie, Hirsch Ballin, bemoeide zich er mee. Hij stelde dat Enait moet opstaan omdat het opstaan niets te maken zou hebben met gelijkheid of ongelijkheid. Natuurlijk heeft de minister gelijk: mensen die gelijk zijn kunnen elkaar nog wel respecteren door op te staan.

Maar toch is er iets vreemd aan de hand. Waarom komt niemand op het idee om Enait te bevragen op zijn uitspraak? Zijn allen gelijk in de islam? Wat moeten we dan met uitspraken in de Koran dat de vrouw - nota bene in de context van het gerechtshof - minder waard is dan de man (Sura 2:228)? Wat moeten we dan met het feit dat het getuigenis van een vrouw in een rechtzaak maar voor de helft meetelt? (Sura 2:282)? Zowel in leer als in praktijk is de vrouw in de islam niet gelijk aan de man. Laten we het verder maar niet hebben over niet-moslims in moslimlanden.

Het zal wel met de levensbeschouwelijke verwarring in Nederland te maken hebben. Aan de ene kant worden religies belachelijk en irrelevant gevonden. Aan de andere kant zijn geloofsopvattingen (vooral als ze niet-christelijk zijn) boven kritiek verheven, onaanraakbare, want irrationele heilige huisjes. Het is politiek incorrect om ze inhoudelijk te bevragen, te analyseren, laat staan de inconsequenties ervan aan te tonen.

Waarom zeggen we gewoon niet tegen Enait dat zijn uitspraak niet klopt met zijn eigen religie? Of Enait komt met een radicale herinterpretatie van de islam, óf hij kent de islam niet, óf hij hij vindt dat vrouwen en niet-gelovigen niet echt mensen zijn. Dus, Enait, sta maar gewoon op.

Reeds eerder gepubliceerd op opiniesite habakuk.nu