De pornoficatie van Nederland

Afgelopen weekend was ik in 's lands grootste warenhuis en zag bij de ingang tot mijn verbazing een rekje met tijdschriften in de aanbieding waaronder de PlayBoy. Ik liep eerst geïrriteerd voorbij maar draaide me vervolgens om en pakte woest het gore spul om het achter de andere tijdschriften te zetten. Had mijn dochter die troep al gezien?

Het zoveelste voorbeeld van de pornoficatie van Nederland. Alsof een trechter op je strot wordt gezet en bagger naar binnen wordt gepropt, zo sta je bloot aan de onafwendbare onaflaatbare stroom van immorele rotzooi. Waar men zich enkele decennia geleden voor schaamde is nu een lifestyle artikel geworden waar de consument mee wordt gepaaid... open en bloot. Schunnigheid zonder schaamte, overal aanwezig, onderdeel van onze dagelijkse leefomgeving.

Hoe is het ook al weer zover gekomen? De culturele factoren die de ruimte ervoor hebben gecreëerd voor zijn niet moeilijk aan te wijzen. Het naoorlogse klimaat werd gekenmerkt door een toenemend moreel relativisme, d.w.z. dat men steeds minder vasthield aan vaste morele waarden. Dit proces ging hand in hand met een ontkerstening van onze samenleving. Eindelijk - waarschijnlijk versneld door de Tweede Wereldoorlog - belandden de resultaten van zo'n 200 jaar westerse filosofie op de 'werkvloer' van het dagelijks bestaan. De protesten in de zestiger jaren promootten een vrije seksuele moraal.

De tv werd de bereidwillige 'breedband' waarlangs de nieuwe vrijheid ons deel is geworden met een snelheid die onvoorstelbaar is. Zonder een allesomvattend overzicht denk ik aan de volgende mijlpalen in de door de tv bewerkstelligde seksuele verloedering: Phil Bloem naakt bij de VPRO in '67, de komst van de videotheek, de Pin-up Club in de jaren '80, de opkomst van de commerciële omroepen met als voorlopig 'hoogetpunt' 'Deep Throat' bij BNN en de VPRO (die laatste heeft natuurlijk een reputatie hoog te houden).

Maar we mogen bij dit alles de vrije marktwerking niet uit het oog verliezen. Toen bloot in het openbare leven eenmaal geen taboe meer was (en het geen taboe meer was om taboes te doorbreken), nam de vrije markt het estafettestokje over van de zich ontblotende avantgarde. Met naakt was geld te verdienen, eigenlijk wilde iedereen wel porno en was nu de tijd rijp om dat willen te benoemen, aan te wakkeren en te bevredigen... voor een prijs.

Een beweging die we telkens terug zien keren is deze. Ergens in de media worden de grenzen van het op dat moment gelden fatsoen overschreden. Er is wat ophef. Vervolgens wordt het stil en volgen alle media met vergelijkbare content de grensverlegging die stilzwijgend tot stand is gekomen. De media moeten wel; ze opereren immers op de vrije markt die bepaald wordt door vraag en aanbod. Het geërotiseerde volk vraagt om telkens taboedoorbrekende troep en de media moeten het geven anders raken ze marktaandeel (en dus reclamebesteding) kwijt.

Daar sta je dan in een warenhuis, weerloze speelbal van moraalloze marketingbobo's die vanuit het landelijke kantoor de hersenloze filiaalmanager en de schaapachtige schappenvuller aansturen: seks, seks, seks... Totdat je ervan braakt. Intussen is je kind al zo vol negatieve impressies dat het op achterstand staat om een normaal volwassen leven te beginnen.

Remmeloze schaamteloze seks is overal. Zelfs semi-overheden (denk aan nutsbedrijven) zijn al aanbieders van porno geworden. Wat onze maatschappij als uitwassen beschouwt op seksueel terrein, pedofilie, groepseks, verkrachting, etc. is slechts een voorbode van wat ons te wachten staat als we ons niet bekeren van de totale seksuele ontaarding waar we ons als beschaving aan over hebben gegeven.

Reeds eerder gepubliceerd op opiniesite habakuk.nu